Krótka historia wojskowych butów dżungli

Zawsze popularny but z dżungli istnieje od prawie 70 lat. Ten ponadczasowy projekt sięga II wojny światowej, kiedy wojska amerykańskie działające w Panamie potrzebowały buta bojowego, który występowałby w wilgotnych klimatach i szybkim suszeniu po przekroczeniu strumieni lub rzek. Przed wprowadzeniem tego butów „dżungla stopa” było największym niebezpieczeństwem dla żołnierzy działających w mokrych, tropikalnych ustawieniach. Ten stan wystąpił, gdy wilgoć i woda w bagażniku spowodowały, że stopy zostały zakażone bakteriami lub grzybem. Po nieleczonej, „stopa dżungli” może łatwo wyłączyć żołnierza na polu, ponieważ nie byłby w stanie chodzić ani nosić butów. Ten stan stał się jednym z najczęstszych zagrożeń dla żołnierzy ze względu na znaczenie opieki stóp. Buta dżungli pozwoliła na szybkie suszenie i był idealny do środowisk tropikalnych. Dodał również jedyny wzór z dużymi występami, o nazwie Panama Outee podeszwy, która poprawiła przyczepność na błotnistych pochyłych i spadkach oraz chwytałby korzenie drzew, skały i inne rodzaje nierównego terenu. Ta lekka konstrukcja zawierała płócienne taśmę do oddychalności i ochrony. Z biegiem lat dodawano inne cechy, takie jak stalowa trzonka w celu ochrony przed ostrymi zagrożeniami chodzenia, takimi jak pungy patyki, które były używane przeciwko amerykańskim GIS podczas wojny w Wietnamie. Pustynna wersja butów dżungli została wprowadzona na początku lat 90. podczas operacji Desert Storm dla ulgi od wyjątkowo gorących temperatur Zatoki Perskiej. Dziś jest sprzedawany przez 3 głównych producentów wojskowych, Milforce, Altama i Wellco, i pozostaje jednym z najlepiej sprzedających się modeli.